ناهید۲ و «پژوهش» آماده پرتاب؛ کپسول فضایی یک‌تنی ایران در ۱۴۰۵

به گزارش پایگاه خبری خبرشهر، مراسم پرتاب همزمان ۳ ماهواره ایرانی به فضا، صبح امروز در محل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و با حضور سید ستار هاشمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و مسئولان سازمان فضایی ایران برگزار شد. در این مراسم که حاضران به صورت ویدیوکنفرانسی شاهد پرتاب ماهواره‌ها با پرتابگر سایوز روسی بودند، محرم غیاثوند به ایراد سخنرانی پرداخت.

حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی ایران با اشاره به آخرین وضعیت پرتاب‌های فضایی کشور گفت: امسال چند پرتاب در دستور کار داشتیم که دو مورد آن به‌صورت پرتاب خارجی انجام شد و پرتاب‌های دیگری نیز تا پایان سال پیش‌بینی شده است. هدف اصلی ما در این پرتاب‌ها، تثبیت فناوری ماهواره و پرتابگر است.

وی افزود: مهم‌ترین موضوعی که در حال حاضر در حوزه پرتابگر دنبال می‌کنیم، آماده‌سازی پرتابگر برای پایگاه فضایی چابهار است. فاز اول این پایگاه به اتمام رسیده و بخش‌های بسیار محدودی باقی مانده است. در حال برنامه‌ریزی هستیم تا اولین پرتاب ماهواره از پایگاه چابهار انجام شود.

رئیس سازمان فضایی ایران با اشاره به برنامه‌های پیش رو اظهار کرد: برای ایام دهه فجر نیز پرتاب‌های دیگری پیش‌بینی شده که در زمان مقرر اطلاع‌رسانی خواهد شد. همچنین سایت سلماس تکمیل شده و اکنون در مرحله تست گرم قرار دارد و به‌زودی با حضور وزیر محترم افتتاح خواهد شد.

سالاریه با اشاره به وضعیت ماهواره ناهید ۳ گفت: فاز طراحی اولیه ماهواره ناهید ۳ به پایان رسیده و با تکمیل طراحی تفصیلی وارد مرحله ساخت نمونه‌های اولیه خواهد شد. علاوه بر این، برنامه داریم ماهواره‌های ایرانی متعددی را به مدار پرتاب کنیم.

وی ادامه داد: در حوزه پرتابگر، برنامه‌های متنوعی از جمله استفاده از پرتابگرهای سیمرغ، قائم ۱۰۰ و قاصد در دستور کار تا پایان سال قرار دارد که زمان‌بندی دقیق آن‌ها به‌موقع اعلام می‌شود. در بخش ماهواره نیز، ماهواره ناهید ۲ (نمونه دوم) و ماهواره‌های پژوهش ۱ و ۲ و ۳ و ۴ در مراحل نهایی ساخت قرار دارند و به‌زودی آماده پرتاب با ماهواره‌بر‌های ایرانی خواهند شد.

رئیس سازمان فضایی ایران خاطرنشان کرد: ما به‌صورت هم‌زمان پرتاب‌های داخلی و بین‌المللی را دنبال می‌کنیم. در کنار پرتاب‌های داخلی که با هدف تثبیت فناوری ماهواره و ماهواره‌بر انجام می‌شود، برای تسریع در تثبیت فرآیند ساخت ماهواره، از پرتاب‌های خارجی نیز استفاده خواهیم کرد.

وی در پاسخ پیرامون پرتاب های ماهواره‌های ایرانی با ماهواره‌برهای روسی افزود: با توجه به افزایش تعداد ماهواره‌های آماده پرتاب، ضرورت دارد فرآیند آزمون و تست در مدار با سرعت بیشتری انجام شود. ظرفیت پرتاب داخلی کشور مناسب است و امسال تاکنون سه پرتاب آزمایشی انجام شده که با هدف تثبیت فرایند ماهواره‌بر بوده است و تا پایان سال نیز پرتاب‌های دیگری در برنامه داریم؛ به‌گونه‌ای که سالانه حدود پنج پرتاب داخلی خواهیم داشت، در کنار تعدادی پرتاب خارجی.

سالاریه با اشاره به مشارکت نهادهای مختلف گفت: امروز بخش‌های دولتی، خصوصی و دانشگاهی به‌صورت هم‌زمان این ۳ ماهواره را ساختند و در برخی پرتاب‌ها شاهد حضور سه نهاد متفاوت بوده‌ایم. ماهواره‌هایی نظیر پژوهش ۱، پژوهش ۲، پژوهش ۴ و نمونه دوم ناهید ۲، نمونه دوم بلوک انتقال مداری سامان ۱ آماده پرتاب یا در شرف اتمام برای پرتاب هستند.

وی منظومه شهید سلیمانی را از پروژه‌های مهم کشور دانست و تصریح کرد: منظومه شهید سلیمانی اهمیت راهبردی بالایی دارد و پرتاب‌های آن از سال آینده آغاز خواهد شد. تمامی پرتابگرهای مورد استفاده در این منظومه، پرتابگرهای داخلی هستند و سال آینده پرتاب‌های آن آغاز می‌شود و ان‌شاءالله ظرف یکسال پرتاب می‌شود.

سالاریه گفت: ما پرتاب های داخلی با ترافیک بالا داریم و باتوجه به اینکه تعدد ساخت ماهواره داریم مشاهده کردید که این ۳ ماهواره به فضا پرتاب شدند تا فرایند تثبیت ماهواره‌ها در فضا انجام شود.

رئیس سازمان فضایی ایران با تأکید بر اهمیت افزایش ظرفیت پرتاب گفت: برای رسیدن هرچه سریع‌تر به مرحله صنعتی و اقتصادی شدن صنعت فضایی، باید تست در مدار که یکی از مهم‌ترین مراحل توسعه فناوری ماهواره است، به‌درستی طی شود و این امر مستلزم افزایش ظرفیت پرتاب است. بر همین اساس، سال آینده بین پنج تا شش پرتاب داخلی و تعدادی پرتاب خارجی خواهیم داشت و سال آینده، سالی پرپرتاب برای صنعت فضایی کشور خواهد بود.

وی در ادامه درباره پروژه‌های زیستی اظهار کرد: در حوزه فضایی زیستی، فاز طراحی کپسول کلاس یک تُن به پایان رسیده و پیش‌بینی می‌کنیم تا شهریور سال آینده آماده پرتاب شود. بسیاری از زیرسیستم‌های این کپسول ساخته و در حال تست است و تنها برخی زیرسیستم‌ها باقی مانده‌اند.

سالاریه افزود: بر اساس پیشرفت فعلی، پیش‌بینی ما این است که این کپسول در سال ۱۴۰۵ آماده پرتاب شود. البته در پروژه‌های فناورانه همواره چالش‌های فنی محتمل است که ممکن است زمان‌بندی را تغییر دهد، اما روند پیشرفت پروژه امیدوارکننده است.