خداحافظی طلایی برای گرایی یا آغاز فصلی تازه در وزن جدید؟
محمدعلی گرایی توانست طلسمشکنی کند و به مدال طلا برسد؛ حالا او دو مسیر پیشرو دارد؛ یکی خداحافظی در اوج و دیگری ادامه دادن مسیر کشتی فرنگی در وزن جدید که طلای آن روی سینه کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری خبرشهر، محمدعلی گرایی سرانجام بعد از سالها حضور در سطح اول کشتی فرنگی جهان که هواداران کشتی را میهمان فنون زیبا و پیدرپی خود میکرد، در ۳۰ سالگی و در تیرانا مدال طلا گرفت، حالا یک سؤال مهم در مورد آینده او مطرح است.
باوجودی که اتحادیه جهانی، در سالهایی که خطر حذف کشتی فرنگی از بازیهای المپیک را بیخ گوش خود احساس میکرد، تلاش زیادی برای زیباتر کردن این رشته و جذب مخاطب کرده، اما هیچگاه صرفاً به کشتی زیبا، مدال تعلق نگرفته است که اگر زیبا کشتی گرفتن و اجرای فن و خروج کشتی از حالت سکون -که همان چیزی است که UWW آن را دنبال میکند- جایزه داشت، محمدعلی گرایی هر سال باید رتبه یک را از آن خود میکرد، اما سهم او از کشتی زیبا و هیجانانگیز، تا قبل از این مدال و پیش از فینال ۸۲ کیلوگرم اوزان غیرالمپیکی، سه نشان برنز جهان بود.
کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی دوشنبه شب سرانجام طلسم فینال را شکست و با چهار کشتی خوب و حسابشده مقابل حریفانی از هند، مولداوی، ژاپن و گرجستان، برای اولین بار فینالست شد، اما این بار در وزن جدید.
محمدعلی گرایی برای تکمیل کار ارزشمند خود، در کمتر از دو دقیقه حریف فینالش را با امتیاز عالی شکست داد و قهرمان جهان شد.
حالا محمدعلی گرایی سه برنز قبلی خود را به طلا ارتقا داده، دو موضوع مهم در موردش مطرح است؛ آیا میخواهد در شرایطی که پسرش هم به تازگی به دنیا آمده، با طلا و در اوج از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده و به زندگی شخصیاش برسد یا اینکه فصلی جدید را در کشتی، آن هم درحالیکه مدال طلای جهان را در وزن جدید بر سینه دارد، استارت بزند.