سقف بالای سر برخی آدمها از جنس مقوا و کارتن است. نه اینکه از آغازین روز زندگی شان اینگونه زیسته باشند… نه! هر کدام خانه و کاشانه و عزت و احترامی داشتند اما چرخ روزگار آنها را به سوی زندگی در کارتن سوق داده. ولی باید یادمان باشد آسمان بالای سر همهمان یکی است و خدایمان هم یکی… از سوی دیگر در میان ما افرادی هستند که دستگیری از پا افتادگان جزء جدانشدنیه مرام و مسلکشان است و با هرچه در چنته دارند آماده اند تا گرهی از کلاف سردرگم زندگی این آدمها را باز کنند.
سرای مهر
سرای مهر منطقه 14 تهران مأمن مادران و کودکانی شد که مسیر زندگی شان دچار انحراف شده بود. زنانی که نیاز به درمان و حمایت داشتند. نیاز به آغوش بازی که پذیرای دردها و رنجهایش باشد. نیاز به پناهگاهی داشتند صبور و شکیبا تا همدل و همراه روزهای سخت گذشته و پیشِ رویشان باشد.
در عصر پرالتهاب و هیاهوی بشر جوانمردی مانند اکبر رجبی با نیتی خالص جمعیت طلوع بی نشان ها را تاسیس کرد و و مدیریت مرکز بانوان مادر و کودک سرای مهر منطقه 14 را به ندا ماندنی سپرد تا مانند خواهری دلسوز زیر بال و پر زنان و کودکان رانده شده از خانواده و جامعه را بگیرد. بانوانی که به دست فراموشی سپرده شده بودند با همت خیرین و مسئولان سرای مهر جانی دوباره گرفتند تا از آلودگی ها رها شوند و به کاشانه شان بازگردند. خدماتی که این مرکز به بانوان و فرزندانشان ارائه می دهد متنوع و بی نظیر و مدام است. از خدمات روانشناسی و مددکاری و درمانی گرفته تا آموزش انواع مهارتها و هنرها و اشتغال زایی و حمایتهای مالی…
زیر سایه امام الرئوف
در این میان این گوشه از چرخ گردون از نظر خادمیاران کانون های خدمت روضوی منطقه 14 استان تهران پوشیده نماند و خادمیاران دست به دست هم دادند تا چراغهای این خانه را روشنتر کنند.
آشنایی با مجموعه سرای مهر به دهه کرامت سال 98 برمی گردد. بنا شد یکی از ایستگاههای کاروان زیر سایه خورشید سرای مهر و پرچم بارگاه حضرت شمس الشموس میهمان ساکنان آسیب دیده آن سرا باشد. خادمیارانی که در آن برنامه حضور داشتند همیشه از آن به عنوان برنامه ای شاخص و تاثیرگذار یاد می کنند.
صحنه ای که برای همیشه در ذهن همه حاضران در آن مراسم نقش بسته صحبت یکی از مددجویان بود که گفت: «یک زمانی ما هرجا می رفتیم به ما ناسزا می گفتند و ما را بیرون می انداختند؛ اما آن آدم ها حالا کجا هستند تا ببینند امام رضا خادم ها و پرچمش را برای ما فرستاده.»
همه اذعان دارند حضرت رضا نظر خاصی به این مجموعه دارد؛ چون اعضای این سرا عشق و ارادتی متفاوت به ضامن آهو دارند. ساکنان این خانه هنوز چشم انتظار تابلوی «یا ضامن آهویی» هستند که از سر مهر و علاقه پای جمله «با معرفت هستی امام رضا با معرفت می مانیم» را با اثر انگشت مهر کردند و فرستادند مشهد تا متبرک شود و برگردد به خانه شان. به گفته یکی از خادمیاران با مبلغی که به عنوان هدیه ازدواج یکی از مددجویان از طرف کانون خدمت رضوی به او اهدا شده بود 90 نفر از مددجویان به مشهدالرضا مشرف شدند. باورکردنی نبود اما شاه خراسان طلبیده و خودش هم بساطش را جور کرده بود.
انس با قرآن
همکاری کانون های خدمت رضوی منطقه 14 از همین نقطه آغاز شد. خدمات در قالب کانون های تخصصی به مددجویان سرای مهر ارائه شد. یکی از بهترین گامهایی که برداشته شد به ثمر رسیدن طرح انس با قرآن برای افزایش آرامش روح و روان دختران و مادران این مرکز بود. خادمیاران کانون قرآن پای کار آمدند و کتاب هایی را تهیه و تقدیم اهالی سرای مهر کردند. مربی که برای این امر در نظر گرفته شده بود به دلیل شرایط کرونایی یک سالی از محافل قرآنی دور مانده بود. وقتی پیشنهاد تدریس قرآن پس از یک سال مطرح شد و قبول کرد متوجه شد سرای مهر همان مرکزی است که سال گذشته پیشنهاد آموزش قرآن در آن به او داده شدهبود و اکنون پس از گذشت یک سال دوباره قرعه به نام او افتاده!
به مدد امام رضا و کلام نور و توانمندی خادمیاری که با علاقه و عشق توان وارد میدان شده بود زنان رنجیدیده سرای مهر مشتاقانه در کلاس آموزش روخوانی قرآن کریم حاضر شدند. فضایی پر از عطر معنویت و آرامش که روح پر تلاطم و زخم خورده ساکنان سرای مهر را التیام می بخشید.
با عنایت خاص امام رئوف حال و هوای صمیمانه ای بر کلاس قرآن حاکم و رابطه مربی و شاگردان همانند خادم و زائر بود! پر از لطف و صفا و آرامش….
نویسنده: فاطمه ذاکری