غلامرضا تختی پنجم شهریور ماه سال ۱۳۰۹ در محله خانیآباد در جنوب تهران، چشم به جهان گشود، در۳۷ سال عمر کوتاهش چنان زیست که با گذشت ۹۱ سال از آمدنش هنوز مرام و مسلکش بر سر زبانهاست.
جهان پهلوان تختی یک مدال طلا، دو نقره و یک مقام چهارمی المپیک، دو طلا و دو نقره قهرمانی جهان به همراه طلای بازیهای آسیایی را در کارنامه زرین و پرافتخار خود دارد، رکوردی که با یک طلا و دو نقره المپیک کماکان در کشتی ایران پابرجاست.
هر چند این ویترین پر مدال بارها اشک شوق را بر چشمان مردم جاری کرد و به عشق افتخارآفرینی پهلوانشان به کوچه و خیابان ریختند، اما این مدالها همچون ذرهای بود در مقابل دریای مروت و مردانگی تختی و رمز و راز جاودانگیاش.
تک گل باغ پهلوانی ۳۷ بهار را بیشتر ندید اما همین عمر کوتاه را به عشق مردم و برای آنها زیست، طول عمرش کوتاه بود اما عمق وجودش چنان بلند که سالهاست، پهلوانی را با نام زیبای غلامرضا تختی معنا میکنیم.