به گزارش خبرشهر، در این روزها که بسیاری افراد به دنبال راحت‌طلبی و دریافت بالاترین سودها از کمترین خدمات هستند در اطرافمان کمی آن طرف‌تر افرادی روشندل تمام توان خود را به‌کار می‌گیرند تا قدمی هر چند کوتاه برای بهبود شرایط اقتصادی کشور بردارند تا مبادا معلولیت آن‌ها باری بر دوش دولت و سیستم خدماتی و اجرایی کشور باشد اما با این حال همچنان برخی از این افراد نیاز به همراهی بیش از پیش مردم و مسئولان دارند.
به مناسبت روز عصای سفید به اتفاق مسئولان شهرستان ملارد به منزل روشندلی رفتیم. دختری به نام فاطمه دهنو خلجی که با وجود همه مشکلاتی که در زندگی‌اش وجود داشت کمر همت بسته و دست روی زانوی خود گذاشته و نقش می‌زند تا آنچه نمی‌تواند ببیند را خاطره‌انگیز کند، چله خام را به خیال تحقق رؤیای کودکانه نقاشی بر بوم در تار و پود فرش گره می‌زند تا با نقشینه تابلوفرش مرهمی بر زخم‌هایش بگذارد و بتواند گوشه‌ای از مشکلات خود را برطرف کند.
فاطمه از آن دست دخترانی بود که با وجود فوت پدر و مادر در این شرایط دشوار زندگی بار مسئولیت به دوش می‌کشد تا مبادا بار زحمتش خم به ابروی کسی آورد، این روزها همدم تنهایی‌های فاطمه دار قالی است که در گوشه‌ای از اتاق، خاطرات روزانه‌اش را با نقش برکه و درخت قلم می‌زند.
او هر چند معلولیت خود را نعمت و حکمت خدا می‌داند و عصای سفیدش را دوست دارد اما درد و دل‌ها دارد از نادیده شدن خود و امثال خود در جامعه گلایه‌ها دارد شرایط دشوار تردد در خیابان و اماکن عمومی نخستین نکته‌ای است که فاطمه به آن اشاره می‌کند که آن‌قدر معلولیت آزارشان نمی‌دهد که محدودیت‌ها روح و جان آن‌ها را خراش می‌دهد.
گوشه‌ای از گفت‌و‌گوی ما با این بانوی روشندل ملاردی را با هم می‌بینیم.
منبع: تسنیم