العفوهایی از جنس «اللهم اشفع کل مریض»/ خواسته‌ای که به اجابت نزدیک است

در سومین شب قدر، هم‌نوا با بیماران بیمارستان سجاد شهریار، ندای «العفو العفو» سر دادیم، به امید اینکه این ندا با استجابت «اللهم اشفع کل مریض» توأم شود.

به گزارش خبرشهر به نقل از تسنیم ، مریض که باشی گویا بهتر درد را حس می‌کنی، فرقی نمی‌کند درد از چه نوعی باشی از مریضی، از دلتنگی، از تنهایی و یا هزاران عامل دیگر، وقتی خودت دردی داری، حال همدردان خود را بهتر لمس می‌کنی.

وقتی پدربزرگم می‌گفت، فرزندم «قدر سلامتیو بدون»، شاید آنقدر برایم ملموس نبود اما تنها وقتی یه سردرد کوچک به سراغم می‌آید، این حرف را بهتر درک می‌کنم؛ اما در کنار همه این‌ها در شب‌های قدر و زمانی که یتیمان و دردمندان کوفه دیگر مولای مهربانی‌ها و حامی دردمندان را در کنار خود احساس نمی‌کنند، بغضی نهفته در گلو، سر را بی‌اختیار به آسمان بلند می‌کند.

به همین مناسبت و در سومین شب از لیالی قدر، در شب‌هایی که تقدیر یک ساله انسان رقم می‌خورد، همنشین بیمارانی شدیم که درد و دل‌هایشان را تنها خدا و مولای مهربانی‌ها شفا است؛ حال و هوای بیمارستان سجاد شهریار در شب بیست و سوم ماه رمضان نه شبیه بیمارستان که به قطعه‌ای از بهشت شبیه بود.

در این شب‌ها سلامتی پدرم را از خداوند می‌خواهم

عرشیا آریامنش که به عنوان همراه پدر در بیمارستان بود گفت: هر سال شب‌های قدر با پدر به مسجد محلمان می‌رفتیم؛ اما امسال به یک باره پدر تشنج کرد و زمانی که متوجه موضوع شدم به سرعت از محل کار به بیمارستان مراجعه کردم.

وی ادامه داد: پدر همیشه سلامتی فرزندان خود را می‌خواست؛ اما امشب در بستر بیماری است و نیازمند دعاست و هم اکنون که من در بیمارستان هستم، خانواده‌ام در مسجد در حال برگزاری مراسم شب قدر هستند و دلم می‌خواهد که خداوند سلامتی را به پدرم بازگرداند تا بتوانیم ما هم در کنار دیگر هموطنانمان شب احیا را در مسجد باشیم.

عرشیا عنوان کرد: از طرفی در بیمارستان هستم و از طرفی پدر حالش خوب نیست و نتوانستیم امسال همراه هم به مسجد برویم؛ البته پدر شب نوزدهم و بیست یکم ماه رمضان در مراسم احیا شرکت کرد؛ از همه این را خواستارم که برای همه بیماران دعا کنند تا همه بتوانیم در فضایی پر از آرامش قلبی و ذهنی به دعا از حضرت حق بپردازیم که یک سال پیش‌رو را برایمان به خوبی رقم بزند.

خدمت به مردم موهبتی الهی است

سوپروایزر بیمارستان سجاد (ع) گفت: در این شب‌های قدر که در بیمارستان بودیم، برنامه‌ای که داشتیم این بود که تلویزیون‌ها را روشن می‌کردیم و ما نیز همراه با عموم افرادی که در حال دعا هستند، شب‌زنده‌داری می‌کنیم.

وی افزود: در کنار دعا کردن در حال خدمت به مردم هستیم؛ خداوند نیز خدمت به خلق را از بالاترین ثواب‌ها می‌داند و امیدواریم مورد قبول خداوند باشد و البته این را وظیفه خود می‌دانیم که به مردم خدمت کنیم.

سوپروایزر بیمارستان امام سجاد شهریار بیان کرد: در این شب‌ها میزان بالایی مراجعه‌کننده داشته و داریم که تمام پرستارها با سعه‌صدر در حال خدمت به مراجعه‌کنندگان هستند و همه این را به نوعی در کنار وظیفه، موهبتی الهی می‌دانند.

خداوند در شب‌های قدر نگاه ویژه‌ای به بیماران دارد

یکی از پرستاران بخش اورژانس بیمارستان سجاد (ع) اظهار داشت: تعداد بالایی مراجعه‌کننده داریم و با خلوص نیّت کار می‌کنیم و خدماتمان از فضای وظیفه به نوعی تبدیل به یک خواسته شده است و هر کدام از همکاران لحظه‌ای این ایثار و از خودگذشتگی را کنار نمی‌گذارند.

وی تصریح کرد: در کنار بیماران هستیم تا وقتی مرخص می‌شوند، آن زمان آرامش بسیار خاصی در این محل ایجاد می‌شود و اگر نمی‌توانیم در مراسم شب احیا شرکت کنیم؛ اما این را از لحاظ قلبی واقفیم که همین خدمتی که به بیماران داریم به نوعی شب احیا برای ما محسوب می‌شود و خداوند نیز نگاه ویژه‌ای در این لحظات به بیماران و ما دارد.

طاهری ادامه داد: شب احیا نوزدهم که شیفت بودیم، بیماری که در حالت مرگ بود را به بیمارستان آوردند و زمانی که کد ۹۹ اعلام شد تمام پرستاران و دکتر بخش، سحری نخورده، برای بازگشت آن مریض تلاش کردند که به لطف خدا جوان ۳۰ ساله‌ای که تصادف کرده بود و امیدی برای بازگشتش نبود در زمان طلوع آفتاب به زندگی بازگشت و احیا شد که این خود انرژی مضاعفی به ما داد که حتی نخوردن سحری برای آن روز را نیز فراموش کردیم.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: همه ما امشب از کسانی که در مراسم شب قدر شرکت کردند، می‌خواهیم برای سلامتی بیماران دعا کنند و ما نیز امیدواریم که بتوانیم در این شب عزیز خود را در محضر خداوند قرار دهیم؛ اما به جهت میزان بالای مراجعه‌کننده کمتر می‌شود این کار را انجام داد، اما با این حال از هر لحظه که به دست می‌آید دعا برای بیماران و همچنین درخواست از خداوند برای دریافت تقدیر خود در سال پیش‌رو را از یاد نمی‌بریم.

دعایی که به اجابت نزدیک است

نزدیک سحر است و همچنان پرستاران و پزشکان در این بیمارستان در حال تلاش هستند که تا به هر بیماری که مراجعه می‌کند به خوبی رسیدگی کنند و می‌توان گفت هر گوشه این مجموعه را که مشاهده می‌کنیم، دست‌ها رو به آسمان است و همراه با دیگر افراد که در اماکن متبرکه و مساجد در حال راز و نیاز با خداوند هستند، آن‌هایی که در بیمارستان حضور دارند، نیز در حال دعا هستند و برای شفای همه بیماران دعا می‌کنند که همین امر فضای معنوی خاصی را در بیمارستان رقم زده  و گویی در قطعه‌ای از بهشت ندای عاشقانه سر می‌دهی.