نماد سایت پایگاه خبری تحلیلی خبرشهر

به مناسبت میلاد مسعود حضرت امام رضاعلیه السلام ، قطعه شعر« امیرِ جاودانِ دولتِ عشق »تقدیم به مدافعان حرم فاطمی در حلب

بسم رب العاشقان زینبی

به مناسبت میلاد مسعود حضرت امام رضاعلیه السلام ، قطعه شعر« امیرِ جاودانِ دولتِ عشق »تقدیم به  مدافعان حرم فاطمی در حلب :

سحرگاهِ ازل، زد شمسِ حق سر –  جهان آمد پدید از عشقِ حیدر

ز چشم خیسِ زهرا ریخت باران  –  گِل آمد خاکِ قوم سر به داران

 

بر آن گِل نفخۀِ زهرا دمیدند  –  مدافع‌ها حرم را آفریدند

حرم را مرغ‌دل سودای پرواز-  ازل را این‌چنین شد عشق آغاز

 

کبوترهایِ عاشق بار بستند  –  گشوده پر قفس‌ها را شکستند

جگرخون غم یاس کبودند –  به شهر عشق زینب پر گشودند

 

حلب را کربلا برپا نمودند – و بابی از شهادت را گشودند

قمر رویان عاشق پیشۀِ مست – شدند از بادۀِ عشق ولا مست

 

پرستوهای خونین تن پریدند  –  غم و رنج و بلا را برگزیدند

به خاک آغشته در خون آرمیدند –  به دشت کربلا گلگون رسیدند

 

به وادیِ بلا زهرا پرستان –  مدافع بر حرم گشتند مستان

کُند تا بار دیگر عشق اِعجاز –  قمر بر گِرد زینب، کِشته صف باز

 

خدا را وَه چه زیبایست پرواز –  قمر را یاسِ زهرا عاشقی باز

ز غوغای عطش بر چشم عباس  –  غزل پوشیده باران بر رُخِ یاس

 

به رقصِ گُل، ترنم ساز بلبل  –  به غارت برده هوشِ نسترن، مُل

به باغِ عشقِ حیدر، یاس رویان –  بنفشه می‌دوید الله گویان

 

به عشق یاسِ نیلی، نسترن مست –  به خون آلاله‌ها آغشته تن مست

ز صهبای حسینی‌ِاش، حسن مست  –  شرابِ کهنه پوشیده کفن مست

 

صبا مست و سحر مست و چمن مست – به عالم تا غمِ یاسِ کبود است

و آن دم سر زد از چشمِ سحرگاه –  به میلاد ِرضا شمسی یدُالله

 

ملک پیمانه در دست و خدا مست –  که روز عید میلاد رضایست

به شاخ سبز شیدایی شکفت عید –  و از ابر شهادت عشق بارید

 

ملک را برده از سر هوش از عشق – بر او موسی گشود آغوش از عشق

به شوق عشق زهرا زد رضا دم  – هوا شد غرقِ عطر یاس و مریم

 

رضا تا پا نهد حق را به عرشه  –  به دورِ لاله دست‌افشان بنفشه

غزل در باغِ عشقِ یاس رویید –  و آمد روز میلادِ رضا عید

 

ز خاک خورده باران ارغوان رُست  –  غبارِ آسمان اشک قمر شُست

و سر آندم ملک بر خاک سایید  – رضا را در خدا آن دم جلی دید

 

ز خون‌دل به سر گیسو شرابی –  قبا پوشیده بر مَه آفتابی

امیرِ جاودانِ دولتِ عشق – بر او کروبیان سر در خطِ عشق

 

کران تا بیکران تحت نگینش –  قلم پردازِ غم، روح‌الامینش

قدح نوشان وحدت خوشه چینش –  حقیقت سرمۀِ عین‌الیقینش

 

ز اَعلی تا رضا آمد پدید عشق –  خدا از بهر زهرا آفرید عشق

غزل، دفتر، قلم، مشک و علم، دست  –  شدند از بادۀِ عشق ولا مست

 

و این‌گونه رضا آمد به هستی –  علم‌دار ره یکتاپرستی

نسب دارد رضا از یاس نیلی – از آن بانوی خورده ضرب سیلی

 

مدافع بر حرم را عید عشق است – حلب مست از می ناب دمشق است

به امید ظهور حضرت یار…

۲۴/۵/۱۳۹۵- منصور نظری

خروج از نسخه موبایل