خبر شهر( علی کیوانی)
قطعا درعصر تکنولوژی و ارتباطات امروز و مردم بیشتر ازگذشته درک و بیشتر مسائل روز را تحلیل می کنند . روزگاری که کمتر شباهتی با ده سال پیش خود دارد به چشم می نگریم که پیرمرد امروز به جای ضرب المثل های قدیمی از پست های آنچنانی سخن می گوید و بحث داغ فضاهای مجازی را به رخ می کشد که شاید دلیلش همان قرن هجوم اطلاعات به بشریت باشد اما در این فضای کاملا روشنفکرانه وجود قاصدانی چون خبرنگاران بیشتر نمود پیدا می کند چرا که اطلاعات نیاز لحظه ای امروز است .
منتقدانی که به مثابه پرچمی افراشته و وجودی الزامی برای جامعه با علاقه به فعالیت می پردازند اما توجه به خبرنگار قطعا باعث پویایی جامعه خواهد شد این مهم بایدی است که هیچ فردی نمی تواند آن را به نباید تبدیل کند حالا در این فضا ، آیا به خبرنگاران به اندازه تاثیرشان توجه می شود ؟ آیا مسئولین به اندازه دیگر شغلها به آن نگاه نموده اند؟ و آیا مشکلات خبرنگاران تنها باید در روز خبرنگار مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و صبح روز بعد مجددا روز از نو و فراموشکارهای مسئولین از نو ؟؟؟ خبرنگاری حرفه ای است که نه تنها از کمترین ها بهره مند نیست بلکه محدودیت های خاص خود و بی توجهی مسئولین را نیز باید برگردن خود تحمل کند که ورود به مصداق های بارزآن نیاز به چندین صفحه مقاله دارد که از حوصله این مقوله خارج است اما با نگاهی اجمالی به گذشته می توان دریافت هر سازمانی که مستقل و درآمد زا بوده توانسته گلیم خود را از آب بیرون بکشد ، طبعا مشکلاتش بهتر دیده و راحتر حل می شود ، مصداق آن را میتوان سازمان صدا و سیما دانست که قطعا مشکلات خودرا به پشتوانه درآمد زایی خود حل و فصل می کند و نقطه مقابل آن(سردمدار اصلی مصرف در بین وزارتخانه ها ) را می توان وزارت آموزش و پرورش نام برد .
شاید تنها راه حل رفع مشکلات خبرنگاران علی الخصوص در شهرستان ها ایجاد سازمانی جدید برای رسانه های مکتوب است چرا که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی اصلی رسانه ها و خبرنگاران ، نتوانسته با وجود اعتبارات جزیی و حداقلی که برای آن در نظر گرفته شده حتی مشکلاتی خود را حل کند چه برسد به مسایلی چون بیمه خبرنگاران و …. جالب است که مسئولین بدانند در سال جاری نیز بیمه ای که توسط انجمن حمایت از خبرنگاران و نویسندگان …. به صورت مشاغل آزاد برای برخی از خبرنگاران فعال در نظر گرفته شده بود نیز قطع شد .حالا ، اینگونه به نظر می رسد ابتدا متولیان اصلی این قشر به فکر سازمانی به نام خبر نگاران باشند تا با تاسیس آن حداقل برخی از مشکلات خبرنگاران با کمک دولت و خودشان حل شود البته این را باید گفت که خانه مطبوعات نیز تجربه تلخی از خود برجای گذاشت که فکر نمی کنم مجددا کلید زدن طرح آن به صلاح باشد لذا تاسیس سازمان خبرنگاران شاید بهترین راه برای رفع مشکلات خبرنگاران باشد و در آینده با ایجاد این سازمان شاهد ایجاد فضایی بسیار مثبت برای انتقادات سالم ، مثبت ، سازنده و اساسی و در نتیجه رشد و بالندگی فرهنگی ، اجتماعی ، ورزشی و سیاسی کشور خواهیم شد .
