خبر شهر – پرویز امینی_ روز گذشته بود که یکی از شهروندان شهر شهریار طی تماس تلفنی با اینجانب مطلبی را عنوان نمود که بازگو کردن آن خالی از لطف نیست.
فرد تماس گیرنده اینگونه آغاز کرد: چند روز قبل برای انجام امور مربوط به مراحل اخذ مجوز ساختمانی به شهرداری شهریار و دفتر معاونت شهرسازی مراجعه کرده و درخواست خود را بازگو نمودم که مهندس شعبانی (معاونت شهرسازی شهرداری شهریار) پس از مطالعه اجمالی پرونده و بدون اینکه در خصوص آن اعمال نظر کند، گفت: “از آن جهت که پرونده شما نیاز به مطالعه دقیقتر و محاسبات فنی تر دارد، لطفا فردا ساعت 4 بامداد دفتر من باشید”
در ابتدا فکر کردم که این مهندس جوان قصد تمسخر مرا داشته و بقول معروف سنگ قلابم کرده است و همین که آمدم پاسخ دندان شکنی به او بدهم، ملاحظه کردم که به نفر بعدی هم برای ساعت چهار و سی دقیقه بامداد همان روزی که با من قرار داشت، وقت ملاقات داد!
باز هم باورم نمی شد که قضیه جدی باشد اما مهندس شعبانی به برخی دیگر از افراد که مطالعه پرونده ایشان نیاز به آرامش و زمان بیشتری داشت، به فاصله های 20 تا 30 دقیقه از یکدیگر وقت ملاقات داد و اینجا بود که دیدم ظاهرا موضوع جدی است و قرار است این مهندس فردا ساعت 4 بامداد در محل کارش حاضر باشد. لذا علیرغم اینکه باورش برایم سخت بود، فردای روز بعد راس ساعت 4 در دفتر معاونت شهرسازی شهرداری شهریار بودم و در کمال ناباوری دیدیم که این مهندس جوان با یک شادابی خاص و روی گشاده مرا به داخل اتاق خود دعوت نمود تا به کارم رسیدگی کند و من همانطور که با تعجب او را نگاه می کردم، پرونده را به وی دادم و بلافاصله کار مطالعات و محاسبات فنی روی پرونده را شروع کرد و اتفاقا در کمتر از 20 دقیقه پرونده را بست و گوشه میز گذاشت و خطاب به من گفت: “کار من تمام شد اما شرمنده هنوز همکاران نیامده ند تا امور بازدید از ملک و دیگر مراحل اداری پرونده شما را انجام دهند. پس منتظر باشید تا ساعت اداری آغاز شود.”
با همان حالت تعجب تشکر کردم و از اتاق خارج شدم. هنوز زمان زیادی تا شروع کار اداری مانده بود. بنابراین تصمیم گرفتم در آن هوای دل انگیز و خیابانهای خلوت بامدادی در شهر گشتی بزنم. ساعت 6 مشاهده کردم که مهندس شعبانی با پژو 405 به سرعت از شهرداری خارج شد و من هم که هنوز به سحرخیزی او مشکوک بودم، تصمیم گرفتم تعقیبش کنم. راستش را بخواهید در ابتدای این تعقیب و گریز فکر کردم که برای خودنمایی در آن ساعت از شب را به شهرداری آمده و الان هم می رود تا در منزل راحت بخوابد. اما در عین ناباوری دیدم که به سمت منطقه 3 شهرداری (کهنز) رفت تا جلسه یا بازدیدی از آن حوزه داشته باشد و بعد از مدتی هم دوباره به محل کار خود بازگشت. اینجا بود که بابت این تعقیب و گریز از خودم خجالت کشیدم و خویش را سرزنش کردم.
به منزل رفتم تا به محض شروع ساعت اداری به شهرداری برگردم. به محض ورود از نگهبانان ساعت ورود روزانه مهندس شعبانی را جویا شدم که اتفاقا ضمن تایید گفتند: “مهندس شعبانی که قریب به یک هفته است به سمت معاونت شهرداری شهریار منصوب شده است، هر روز همین ساعت به شهرداری می آید. او زمانی هم که به عنوان شهردار منطقه 1 (فاز یک اندیشه) و منطقه 2 (امیریه)، مسئولیت داشت، قبل از طلوع آفتاب در محل کار خود حاضر بود.”
در پایان بر خود وظیفه دانستم تا به عنوان یک شهروند موضوع را با شما اصحاب رسانه درمیان بگذارم و بدین ترتیب از وظیفه شناسی این مهندس جوان قدردانی نموده و برای ایشان و سایر عزیزانی که بی ادعا به مردم خدمت می کنند، آرزوی سربلندی و موفقیت داشته باشم.
