به بهانه یکم بهمن :
سالروز شهادت حاج یداله کلهر قائم مقام لشکر 10 سید الشهدا ء (ع)
خبر شهر : سالروز شهادت یکی از فرزندان دلاور این مرز و بوم ، اول بهمن ماه سال 1365 روزیست که شهیدحاج یدالله کلهر قائم مقام شجاع لشکر 10 سیدالشهدا بسوی معشوق خویش پر کشید و به دوستان شهیدش پیوست .
امروز اول بهمنماه، سالروز شهادت حاج «یدالله کلهر» قائممقام لشکر 10 سیدالشهدا(ع) است که در سال 65 در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید. در لشکر 10 لقب «علمدار» را هم به او داده بودند. پیشکسوتان زیادی از دفاع مقدس مثل سردار علی فضلی از این لشکر بودند، که هر کدام برای مدتی او را همراهی کردهاند. شهید کلهر در میان فرماندهان دفاع مقدس مظلومیت خاصی دارد و به نسبت بسیاری از فرماندهان دیگر جنگ کمتر به او پرداخته شده است .
سردار فضلی، فرمانده لشکر 10 سیدالشهدا(ع) در یکی از خاطراتش نحوه شهادت یدالله کلهر را اینگونه مطرح کرده بود: «دشمن فشار زیادی می آورد و گردانهای ما هم جانانه در خط میجنگیدند. شهید کلهر برای تقویت روحیه بچهها و هدایت عملیات از ما جدا شد. من خیلی نگران حاج کلهر بودم تا اینکه دو یا سه ساعت بعد تماس گرفتند که حاج یدالله هم به سختی مجروح شده. من بلافاصله بعد از شنیدن خبر مجروحیت ایشان از نورعلی شوشتری اجازه گرفتم و به جاده آمدم تا وقت عبور دادن حاج یدالله از شهرک دوئیجی ایشان را ببینم . اما ظاهراً قبل از رسیدن من از آنجا عبور کرده بودند. بعد خبر رسید که ایشان را به بیمارستان صحرایی منتقل کردند و چون حال ایشان وخیم بود، از آنجا به بیمارستان شهید بقایی انتقالشان دادهاند. فکر میکنم حدود 24 ساعتی را شهید کلهر در بیمارستان مقاومت کردند چون ایشان از بنیه فیزیکی بسیار خوبی برخوردار بودند. از طرفی پزشکان همه سعی و تلاش خودشان را انجام دادند، اما با همه این اوصاف ایشان بهحالت عادی برنگشتند و همان ترکش کوچک باعث مرگ مغزی و نهایتاً شهادت ایشان شد ».
شهید کلهر متولد سال 1333 در روستای باباسلمان از توابع شهریار بود. او در نخستین طلیعه حرکتهای انقلابی، به صف انقلابیون پیوست و با گروهی از جوانان در تصرف پادگان «باغشاه» سابق مشارکت کرد. مردانگی و شجاعتش زبانزد بود. پس از پیروزی انقلاب در تشکیل پایگاههای دفاعی و کمیتهها در مساجد برای حراست از دستاوردهای انقلاب در محل سکونت خود، نقش رهبری داشت.
شهید کلهر در شهریور 1358 با تشکیل سپاه کرج به عضویت این نهاد درآمد و در نخستین گروه اعزامی از سپاه کرج به کردستان، سرپرستی گروه را بر عهده گرفت؛ او در آزادسازی شهر سنندج به فرماندهی عملیات شهر تکاب منصوب شد. در همان روزهای نخست جنگ، جبهه «فیاضیه» در آبادان را تشکیل داد و مدتها به عنوان فرمانده محور جبهه فیاضیه مشغول خدمت شد. در عملیات «طریقالقدس» با سمت فرمانده گردان وارد عمل شد و سپس جانشین تیپ «المهدی» شد. در عملیات فتحالمبین، بیتالمقدس و رمضان، به عنوان فرمانده لشکر 27، مسئول محور و در والفجر مقدماتی، جانشین تیپ نبیاکرم(ص) بود. شهید کلهر در عملیات «کربلای 5»، قائممقام لشکر 10 سیدالشهدا(ع) بود و در اول بهمنماه سال 1365 به درجه رفیع شهادت رسید. شهید یدالله کلهر علمدار رشید لشکر بود، عمرش در جهاد فی سبیل الله گذشته بود، ضربتها را به جان خرید تا انقلاب آسیب نبیند. تصاویری از این شهید بزرگوار در ادامه میآید .
یکی از همرزمان شهید کلهر می گوید :
عملیات کربلای پنج بود . عازم خط بودم ، داشتم با نفربر خشایار آذوقه و مهمات می بردم . جلوی قرارگاه ، حاج علی فضلی را دیدم ، سلام و احوالپرسی کردیم ، پرسید : کجا می روی ؟
گفتم : می روم خط . گفت : یک زحمتی بکش ! اگر حاج یدالله را دیدی ، پیغام بده حتماً برگردد عقب ، من کارش دارم .
گفتم : باشه ، اگر دیدمش حتماً…
راه افتادم ، وقتی به خط رسیدم ، دیدم حاج کلهر با اُبهت و صلابت همیشگی ، به رغم آتش سنگین دشمن ، کنار خاکریز ایستاده و مشغول هدایت نیروهاست . رفتم جلو و سلام کردم . چند دقیقه ای مشغول صحبت شدیم . پیغام حاج علی را دادم و حرکت کردم .
جلوتر آذوقه و مهمات را خالی کردم و برگشتم ، ماشین حاج کلهر ، دویست متر جلو از ما در حال حرکت بود . به سرعتم اضافه کردم و فاصله ام کمتر شد شاید صدمتر فاصله نداشتم که ناگهان از کنار ماشین ، آتش و دود به هوا بلند شد . برای لحظاتی ماشین در میان دود ناپدید شد .
قلبم فرو ریخت . کسانی که با من بودند ، فریاد « یا حسین » شان بلند شد . خودمان را رساندیم ، بی سیم چی ها عقب ماشین شهید شده بودند و حاج کلهر ترکش به سرش اصابت کرده و بیهوش افتاده بود . یک پایش از ماشین بیرون بود .
راننده ماشین سالم بود و دنبال کمک می گشت . بچه ها برای کمک پیاده شدند تا حاجی را به عقب بفرستند .