محققان علوم پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی واشنگتن اعلام کردند با استفاده از شکر طبیعی می توان با سندروم متابولیک و در نتیجه دیابت جلوگیری کرد. این قند که به ترهالوز trehalose موسوم است از ورود گلوکز به کبد جلوگیری می کند و ژنی را فعال می سازد که حساسیت به انسولین را افزایش می دهد و احتمال ابتلا به دیابت را کاهش می دهد.
فعال شدن این ژن همچنین کالری سوزی را در بدن افزایش می دهد و از تجمع چربی و افزایش وزن جلوگیری می کند و همچنین میزان چربی و کلسترول را در خون کم می کند. در واقع این یافته به پزشکان کمک می کند به مصاف سندروم متابولیک و دیابت بروند.
نتایج این بررسی در شماره اخیر نشریه اینسایت Insight منتشر شده است.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، سندروم متابولیک به معنای وجود گروهی از عوامل خطرساز برای بروز بیماری های قلبی- عروقی و دیابت در یک شخص است.
عوامل خطرساز شامل موارد زیر است:
* چاقی شکمی
یعنی افزایش بافت چربی در اطراف شکم.
* اختلال در میزان چربی های خون
بالا بودن میزان تری گلیسریدها، میزان کم HDL- کلسترول و میزان بالای LDL- کلسترول که ایجاد پلاک (رسوبات) چربی را بر روی دیوارههای درونی سرخرگ ها تشدید می کنند.
* فشار خون بالا
* مقاومت به انسولین یا عدم تحمل قند
بدن نمی تواند به طور صحیح از هورمون انسولین یا قند استفاده کند.
* وضعیت پرترومبوتیک یا زمینه بروز لخته شدن خون
برای مثال میزان بالای فیبرینوژن یا مهارگر فعال کننده پلاسمینوژن- ۱ در خون
* زمینه بروز التهاب
برای مثال افزایش میزان پروتئین واکنشدهنده- C در خون
افراد دچار سندروم متابولیک در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های کرونری قلب و سایر بیماری های مربوط به تشکیل پلاک های چربی در دیواره سرخرگ ها مانند سکته مغزی و بیماری عروق محیطی هستند.
به نظر می رسد عوامل خطرساز برای بروز این سندروم، چاقی شکمی و مقاومت به انسولین باشد.
قدم اول درمان برای کاهش عوامل خطرساز سندروم متابولیک، اصلاح سبک زندگی است که شامل حفظ وزن مطلوب و یا کاهش آن در صورت اضافه بودن، افزایش فعالیت بدنی و عادات غذایی سالم می باشد.
مقاومت به انسولین یک عارضه متابولیکی عمومی است که در آن، بدن نمی تواند از انسولین به طور موثر استفاده کند. به همین دلیل است که “سندروم متابولیک” را “سندروم مقاومت به انسولین” هم می نامند.
سایر عواملی که زمینه ی بروز این سندروم را فراهم می آورند شامل بی تحرکی جسمی، پیری، عدم تعادل هورمونی و استعداد ژنتیکی است.
برخی از افراد به طور ژنتیکی مستعد مقاومت به انسولین هستند.
عوامل اکتسابی مانند زیادی چربی بدن و بی حرکتی بدنی، می توانند مقاومت به انسولین و سندروم متابولیک را تشدید کنند.
معیار ثابتی برای تشخیص سندروم متابولیک وجود ندارد. انجمن قلب آمریکا(AHA) و انستیتوی قلب، ریه و خون آمریکا می گویند زمانی به یک اختلال، سندروم متابولیک اطلاق شود که دست کم سه تا از شرایط زیر وجود داشته باشند: * بالا بودن دور کمر : در مردان ۱۰۲ سانتی متر یا بیشتر و در زنان ۸۸ سانتی متر یا بیشتر. * بالابودن میزان تری گلیسریدها : ۱۵۰ میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر. * کاهش میزان کلسترول خوب (HDL) : در مردان کمتر از ۴۰ میلی گرم در دسی لیتر و در زنان کمتر از ۵۰ میلی گرم در دسی لیتر. * بالا بودن فشار خون : ۱۳۰ روی ۸۵ میلی متر جیوه یا بیشتر. * بالا بودن میزان قند خون ناشتا : ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر.